Twee mense en ‘n hond:

Die hond is groot en swart ,

die mense albei beeldskoon , blond.

Hul hou ‘n groot deel van my moederhart..

‘n Fotoprentjie van lank gelede ,

dit leef voort in  my onthou soms so verward..

Tog , ‘n kalm koelte in ‘n ontstuimige verlede

vol sparteling , nodelose smart..

Daardie tuin , plek , die figure , sonnige somerdag..

Vula , dierbare , geliefde hond ,

die twee meisiemense , so vol vreugde en prag

bring verlange , stuwing in ‘ n ou  wond :

Samevatting van blydskap , hartseer en pyn

wat slegs , of nie , met die dood sal verdwyn!